Week in Ghana

Ik ben nu een week in Ghana, en ik kan nu al zeggen dat het echt een bijzonder land is, waar ik zeker vaker naar terug wil. Bijzonder in de zin van dat het zo ongrijpbaar is, wij met ons luxe leven. Het is moeilijk te omschrijven, je ziet wel foto’s in boeken, maar dan is het nog niet voor te stellen hoe het hier echt is. Zoals alleen al de typische geur die hier hangt. Het land is echt arm, wat ik op de een of andere reden minder had verwacht. In Accra, de hoofdstad, is het een stuk minder arm en al meer verwesterd, maar als je verder het binnenland in gaat en de kleine dorpen bekijkt, dan wordt het steeds primitiever. De huizen zijn vaak maar half afgebouwd, wat komt doordat ze bouwen totdat het geld op is.

De mensen leven allemaal buiten, als je naar hun huizen kijkt snap je ook wel waarom. Er is namelijk ook niet veel om binnen voor te zijn. Daardoor zie je wel dat de samenleving heel goed is onder elkaar, de bevolking is erg vriendelijk, vrolijk, en je wordt overal heel gastvrij ontvangen. Je lijkt hier wel net een bn-er, want blanken zien ze niet zo vaak. Van alle kanten wordt ’Obruni’ (blanke man of vrouw) geroepen en jong tot oud komt naar je kijken. Dan loop ik ook nog met een camera rond, dus dat is extra interessant. Mooi om te zien hoe blij de mensen worden als ik een foto van ze maak en deze aan ze laat zien.

Het verblijf in het Children’s Home is ook heel goed, de kinderen zijn erg lief en wat mij opvalt is dat ze heel zorgzaam voor elkaar zijn. Hoe de oudere kinderen voor de jonge kinderen zorgen (zelf luiers verschonen), hoe leuk ze samen spelen (ze kunnen hier lekker voetballen), spelletjes spelen enz. Je kunt zien dat de kinderen zich goed voelen hier. Ook is het mooi om te zien dat ze allemaal uit zichzelf mee helpen met het huishouden.